Inmiddels ben ik (Marieke) op de derde Hiwaschool, in Suleymania, begonnen met de training voor de Social workers. Het zijn twee dames met ongeveer 30 jaar werkervaring, waarvan 11 en 9 jaar op de Hiwaschool voor dove kinderen. Erg leuk om te horen wat ze al hebben meegemaakt en hoe ze in hunwerk staan. Wat lastiger is, is dat ze minder flexibel zijn en niet bij alles het voordeel van veranderingen zien.

Woensdagochtend stond een ouderbijeenkomst in de planning. Net als in Erbil en Dohuk wilde ik graag, samen met de social workers, in gesprek gaan met een aantal ouders (van de jongste groepen). Ook deze keer waren er een stuk of negen moeders, die elk hun eigen persoonlijke verhaalwilden delen. In tegenstelling tot de moeders in Dohuk waren deze moeders een stuk opener engaven ze aan het prettig te vinden met elkaar te praten over hun ervaringen. Een mooiaanknopingspunt om met de social workers ‘s middags door te praten over het organiseren van ouderbijeenkomsten op school. De twee dames zagen het ook wel zitten om dit te gaan organiseren.

Ook hebben we ‘s middags gepraat over gedrag en gedragsproblemen. Ze willen graag ideeën voor goede manieren van straf geven aan kinderen die iets hebben gedaan wat niet mag. Omdat het wat genuanceerder ligt dan alleen straf geven, heb we gepraat over wat ongewenst gedrag voor hun is en wat er op dit moment binnen school gedaan wordt met ongewenst gedrag. Ook hier kwam eenstuk ouderbegeleiding weer aan de orde. Communicatie en communicatieproblemen waren hierbij belangrijke bespreekpunten.

Het was weer een hele andere ervaring op deze school in vergelijking met de scholen in Erbil en Dohuk, maar zeker weer erg nuttig naar mijn idee!