Afsluiting en nieuwe start!

Als afsluiting van de training op maandag had ik (Marieke) iedereen een huiswerkopdracht meegegeven, namelijk; stel je voor dat je een doof kind krijgt, tegen welke problemen loop je dan aan. Ze moesten elk 3 problemen bedenken. Druk pratend kwamen de social workers dinsdagochtend binnen en de tolk vertelde me dat ze al aan het discussiëren waren over de huiswerkopdracht. Het had zeker wat bij ze losgemaakt en we konden meteen aan de slag. De opdracht bleek de social workers op een goed spoor te zetten. Ze konden zich ineens zo goed voorstellen hoe het zou moeten zijn om een doof kind te krijgen. Na hier een tijdje over gepraat te hebben konden er al snel concrete taken van een social worker op papier worden gezet. Het was leuk om te merken dat er in de hoofden van de social workers iets aan het veranderen was.

's Middags zou ik het onderwerp spraakafzien behandelen voor de leerkrachten. Wat opvallend was, was dat het voor hen lang onduidelijk bleef dat spraakafzien iets compleets anders is dan leren spreken. Door te oefenen werd duidelijk op welk niveau leerkrachten kunnen instappen als ze het spraakafzien willen oefenen in de klas. Zo zaten ze allemaal met de vingers in de oren geconcentreerd naar mijn mond te turen om af te lezen welke woorden ik fluisterde. Door middel van het aanwijzen van één van de twee voorwerpen die ik vasthield konden ze aangeven welk woord ik zei. Dit bleek een leuke en verhelderende oefening voor ze te zijn. Om een onderwerp als spraakafzien goed te behandelen was er eigenlijk meer tijd nodig, maar helaas hadden we maar 2 uur de tijd...

Woensdag was de laatste cursusdag voor de social workers in Erbil. 's Morgens hebben we gesproken over gedrag en gedragsproblemen binnen de school. We hebben besproken wat de social workers onacceptabel gedrag vinden binnen de school en wat zij kunnen doen als het gaat om onacceptabel gedrag. Het was erg interessant om met ze over dit onderwerp te praten omdat er een groot stuk cultuur om de hoek komt kijken! Ook hier konden we nog uren over doorpraten.

's Middags hebben we concrete plannen uitgeschreven en deze vervolgens gepresenteerd aan de directeur van de school. Het was goed om op deze manier af te sluiten. Ik had nog veel meer kunnen en willen bespreken met deze betrokken mensen, maar ben heel blij met de stappen die gezet zijn! En natuurlijk kregen de social workers een mooi certificaat, waarmee ze nog trots met mij op de foto wilden.

Gooda Hafies Erbil, bayanie bash Duhok!

Tot ziens Erbil, goedemorgen Duhok!

Inmiddels zijn we (Marieke, Dian, Soza en Julia) erg warm onthaald in Duhok....De leerkrachten en kinderen kwamen ons verwelkomen. Het was heerlijk om elkaar weer te zien. Na de koffie kregen we al snel bezoek van de algemeen directeur van het Ministerie van Sociale Zaken, de inspecteur van onderwijs en de directeur gehandicaptenzorg waarmee we een beleefd gesprek hebben gehad over nieuwe ontwikkelingen in Duhok.

Marieke is al snel weer van start gegaan met de training van de social workers en Dian heeft ruimte gehad om nog de laatste puntjes op de i te zetten, qua voorbereiding. Julia heeft met de leidinggevenden van de school gesproken over de moeite die ze hebben om hun functie uit te oefenen, wanneer degenen die hiërarchisch boven hen staan, veelvuldig hun besluiten terugdraaien; geen gemakkelijke situatie hier. We hebben allerlei strategieën besproken, en er is een vergadering belegd met alle directeuren van de speciale scholen en de inspecteur.

Aan het begin van de avond zijn we naar ons appartement gegaan, riant, met een eigen keuken, een geweldig uitzicht op de bergen, en hebben we samen met Ameera (directeur van de school in Duhok) gegeten en samen veel plezier gehad!
Morgen een dagje vrij. We worden meegenomen naar Amedy, een stadje wat heel mooi verhoogd ligt in de bergen en wat we de vorige keer enkel in het donker hebben gezien en de dag daarna begint de training voor de leerkrachten.

Supas en sertsau.....

‘Supas': een woord dat wij vandaag veelvuldig over en weer hebben gecommuniceerd... Het betekent 'Mijn dank is groot'. Het wordt veelal visueel ondersteund met een grote glimlach en een integer gebaar. Nu, de training van de leerkrachten gedurende 5 dagen in Erbil is vanmiddag afgesloten met een officiële sessie waarbij certificaten werden uitgedeeld. De cursisten werden tevens verblijd met een extra cadeau: een pen in de vorm van een spijker/ schroef/ steeksleutel als een ‘tool'. Nu kan het team (symbolisch) samen verder bouwen aan een betere toekomst voor de dove leerlingen hier.

De training was vandaag onder andere gericht op het begrijpend lezen bij dove kinderen. Hoe zorg je ervoor dat dove leerlingen een tekst beter begrijpen, dat zij de betekenis van nieuwe of moeilijke woorden/ begrippen achterhalen? Daarnaast hebben wij wederom aandacht besteed aan een lesvoorbereiding, nu gerelateerd aan het omgaan met een tekst vanuit een tekstboek: welke verschillende oefeningen ga je doen om je doel te behalen?

Verder ook weer spelletjes gedaan samen.. .. Hierbij komt nogal wat kijken. Zo kost het uitleggen veel tijd doordat de uitleg getolkt moet worden. De spelletjes zijn bovendien nieuw voor hen. Dit zorgt nogal voor verwarring en onduidelijkheid , maar in ieder geval werkt dit op ieders lachspieren;-)

Verder moeten wij rekening houden met aspecten van cultuur. Zo willen sommige vrouwelijke cursisten liever niet bij mannelijke cursisten in een groep. Maar wanneer iedereen uiteindelijk dan weer even kind mag zijn is het een prachtig om te zien!

Goed, wij (Lidy en Ellen) sluiten af. ‘Sertsau Erbil'(Je bent op mijn ogen), een mooi woord voor een afscheid. Wij vertrekken morgenochtend richting Sulaimanyia ... op naar 5 nieuwe trainingsdagen vol stress, ontspanning, plannen , loslaten...en avontuur!

De eerste twee dagen

Dit keer zijn we in Koerdistan met 4 experts en de projectleider. Dian, Ellen en Lidy om met de leraren te werken, Marieke om met de social workers (maatschappelijk werkenden) en leerkrachten van de jongste groepen te werken, en Julia, die de eerste twee dagen een training voor de directeuren verzorgde.

Met de leerkrachten zijn we praktisch aan de gang gegaan. De eerste trainingsochtend hebben we het lesvoorbereidingsformulier behandeld, n.a.v. een opgenomen les in Nederland.
Ook hebben we ze een heleboel eigengemaakte materialen laten zien, die ze voor allerlei vakken kunnen inzetten.
Deze ochtend hebben we groepjes gemaakt en kregen ze de opdracht om een les voor morgen voor te bereiden aan de hand van het lesvoorbereidingsformulier. De teksten in de boeken zijn lang, complex en erg abstract. Leerkrachten richten zich met name op het letterlijk reproduceren van de teksten. We zijn met hun aan het werk om meer gevarieerde oefeningen in hun les te krijgen, zelf oefenmateriaal te maken en om een andere manier van controleren aan te bieden, naast het van buiten kennen van de teksten. De mensen zijn gemotiveerd, komen ook met hun problemen en vinden het lastig om creatief te zijn in het bedenken van andere werkvormen. We gaan dus de komende dagen, vooral doen, doen, doen. De hele ruimte ligt vol met allerlei materialen en spullen die ze kunnen gebruiken om leermiddelen te maken.

Marieke is de afgelopen twee dagen met de social workers in gesprek gegaan om te praten over de taken die zij binnen de school hebben en vooral tegen welke problemen ze aanlopen. De belangrijkste punten die naar voren kwamen tijdens het eerste gesprek was de samenwerking met collega's binnen de school en het omgaan met gedragsproblemen bij de kinderen uit de verschillende klassen. Heel vaak is het niet duidelijk hoe de taken verdeeld zijn en weten de social workers niet goed hoe ze invulling moeten geven aan hun functie.

Ook heeft ze samen met de social workers een gesprek gevoerd met een aantal ouders van dove kinderen. Er kwamen behoorlijk veel ouders op de uitnodiging af en het was duidelijk dat ze veel vragen hebben en graag gehoord willen worden. Dit zou een concrete taak voor de social workers zijn om uit te werken.

Maandagochtend is Marieke met de social workers en ouders de kleuterklas ingegaan om door middel van activiteiten te laten zien hoe de basiselementen in de communicatie toegepast kunnen worden in spel. Het was vooral heel leuk om te zien hoe de kinderen actief op Marieke reageerden en het was voor ouders en social workers verrassend om te zien hoeveel communicatie er mogelijk is zonder elkaars taal te spreken. Marieke heeft ook de mogelijkheid van een co municatieschriftje school-thuis geïntroduceerd. Als reactie daarop gingen ouders en leerkrachten telefoonnummers uitwisselen, omdat het ze inderdaad een goed idee leek om met elkaar te communiceren. Aan de hand van opnames die 's morgens waren gemaakt is Marieke 's middags weer verder gegaan met de social workers. Soms pittige gesprekken, want het is voor hen niet altijd makkelijk om in mogelijkheden te denken en te praten.

Julia heeft twee dagen met de 3 directeuren van de Hiwa-scholen gewerkt. In overleg met hen komt vaak veel machteloosheid naar boven, om zaken die hun school betreffen te regelen. Op ministerieel niveau worden ze regelmatig overruled, ook waar het zaken betreft die volgens hun taakomschrijving bij hen liggen.

In deze twee dagen wilde ik vooral met hen werken aan het concretiseren van mogelijkheden die ze hebben, en niet vervallen in het benoemen van onmogelijkheden, of het benoemen van zaken die andere mensen niet doen, waardoor zij hun werk niet kunnen doen. Dat viel niet altijd mee voor ze. Ook niet om haalbare concrete doelen te formuleren, waaraan ze zelf zouden kunnen werken, en die een verschil zouden maken in het onderwijs aan de dove kinderen op hun school. Sommige doelen die ze formuleerden lagen volledig buiten hun invloedssfeer.
Het was goed om met dit kleine clubje te werken, en ook als collega's waren ze in staat elkaar te adviseren. Alle drie zijn het voormalige leraren die jarenlange ervaring hebben in het onderwijs aan dove kinderen en prima weten wat ze met hun school zouden willen. Ze voelen zich echter nogal eens vleugellam gemaakt op de plek waar ze nu zitten, dus het was goed om samen te zoeken naar zaken waarin ze succesvol kunnen zijn.

Aan het eind van deze twee dagen gingen bij alle drie de trainingen mensen positief de deur uit. Goed dat we twee weken de tijd hebben hier.

Kurdistan, Northern Iraq

Datum vertrek: 27-11-2010
Datum terugkomst: 11-12-2010

Kurdistan, Northern Iraq

Project: Improvement of the education of Deaf children by offering specific educational strategies to teachers of Deaf children in cooperation with the Hiwa schools for Deaf children.